Un article de Fabian Lefevere publié le 16-09-2004 sur demorgen.be

Eén ding vooraf: niemand wenst het de werknemers van DHL in Zaventem toe dat het bedrijf zijn biezen pakt. Persoonlijk hoop ik dat ze allemaal, stuk voor stuk, hun job behouden. Tot zover mijn empathie met de Zaventemse DHL-crew. De hele kwestie kan echter ook vanuit een andere hoek bekeken worden, die van de Oost-Duitsers. En die kun je haast enkel een succes(je) als dit toewensen. Een verhuizing naar Leipzig zou het oosten van Duitsland nieuwe zuurstof geven. Wat ze daar kunnen gebruiken, heb ik de jongste dagen met eigen ogen in Leipzig mogen vaststellen. In de stad piekt de werkloosheid naar 18,6 procent, bijna een dik procent meer dan het al torenhoge Saksische gemiddelde. Ontgoocheld over de effecten van de Wende, verwacht een stuk van de bevolking heil van populisten: van de PDS, de nazaten van de DDR- dictatuur, of van neo-nazi's.

Het zou mij, volslagen leek in de luchtvaartindustrie, niet verwonderen als de verhuizing van DHL naar Leipzig bedrijfseconomisch een goede zet zou zijn. De luchthaven ligt in het hart van het Europa van Vijfentwintig, is volop aan het uitbreiden, ligt dik twintig kilometer buiten de stad, en zo zijn er meer voordelen te vinden. Maar economische argumenten zijn alleen maar interessant voor DHL, een geglobaliseerd bedrijf dat als alle andere zijn winst wil maximaliseren. Als DHL effectief verhuist zal dat hier te lande worden geïnterpreteerd als de zoveelste cynische beslissing van een multinational die in het sociale luchtledige denkt en handelt. En terecht. DHL is niet geïnteresseerd in het lot van zijn Belgische werknemers. Ook niet in die van zijn Duitse, overigens. Veelzeggend was dat een woordvoerder van de Saksense deelstaatregering gisteren trots als troef van Leipzig meldde dat de vakbonden er "niet zo sterk zijn" en dat het ruimtelijke structuurplan rekbaar is.

Maar het omgekeerde perspectief is best fascinerend. Een beslissing die hier een sociaal bloedbad ontketent, wordt ginds op gejuich onthaald. Alleen maar door toeval, en de onderhandelingssterkte van DHL, zijn ze in Zaventem en Leipzig tegenstanders. Eigenlijk redeneren de werklozen in Leipzig als de bijna-werklozen in Zaventem vanuit eenzelfde perspectief: hun job. Het toont (alweer) aan hoe machteloos regering en bevolking staan tegenover de chantage van grote bedrijven. Maar zoals gezegd, je mag niet verwachten dat ze in Zaventem ook maar een spatje begrip voor de Duitse overzijde opbrengen.